Χωριά Αργιθέας

 

 Το χειμώνα στα Ελληνικά διαμένουν περίπου 100 άτομα που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ το καλοκαίρι ο αριθμός των κατοίκων ανέρχεται σε 500 άτομα.

 Το χωριό κατοικούνταν από πάρα πολύ παλιά και οι παλιότερες ονομασίες του ήταν Μαρτεντζικό και Παλαιοχώρια. Στο σύνολό τους τα σπίτια του χωριού είναι πέτρινα, χτισμένα από τεχνίτες ντόπιους και ηπειρώτες. Το αξιοθέατο των Ελληνικών είναι σίγουρα η «Παλαιοκαμάρα Κορακονησίου», μια πέτρινη μονότοξη γέφυρα στον ποταμό Αρέντιο ή Πολυνερίτη, 5 χλμ. ΝΔ του χωριού, που διασώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση. Βρίσκεται σε μια απόσταση 500 μ. από τον Αχελώο και φθάνει κανείς εκεί μόνο από μονοπάτι. Κτίστηκε πιθανόν το έτος 1241 και από το γεφύρι φαίνεται το φαράγγι του Αχελώου και το Παλαιόκαστρο.

Αναφέρονται στην απογραφή των Οθωμανών του 1454/1455 ως Martasko αντί του ορθού Μαρτινισκό, υπαγόμενα στα Άγραφα. Στον οικισμό κατοικούσαν 43 οικογένειες από τις οποίες οι τρεις είχαν αρχηγό μία χήρα γυναίκα και 15 άγαμοι ενήλικοι. Δηλαδή πληθυσμός κατά προσέγγιση 227 άτομα. Καλλιεργούσαν δημητριακά, και λινάρι, είχαν καρυδιές και οπωροφόρα δέντρα και εξέτρεφαν πρόβατα και χοίρους.

Το Μαρτινισκό, λόγω του ονόματός του, δεν ιδρύθηκε από τους Οθωμανούς, αλλά προϋπήρχε της εισβολής τους στη Δυτική Θεσσαλία το 1395/1396, δηλαδή είναι ένα από τους οικισμούς της ύστερης βυζαντινής εποχής. Το όνομά του είναι κυριώνυμο και δηλώνει ότι ήταν ιδιοκτησία μιας οικογενείας που λεγόταν Μαρτίνη.

Στις ελληνικές πηγές, την αρχαιότερη αναφορά του οικισμού Μαρτινισκό συναντάμε στην ανέκδοτη πρόθεση 37 της Μονής Δουσίκου, του έτους 1530. Στο φ. 198β-199β είναι καταχωρισμένα τα ονόματα 135 αφιερωτών, 49 γυναικών και 86 ανδρών.

Η επόμενη γνωστή αναφορά του Μαρτινίσκου υπάρχει στην πρόθεση 421 του Μεγ. Μετεώρου, του έτους 1592/1593. Στο φ.5β είναι καταχωρισμένα τα ονόματα 8 αφιερωτών του 1592/1593 ( Αρχόντω, Δημήτριος Ψωμάς, Ζαφείρης, Καψάλης, Κομνός< Κομνηνός, Μαργιώ, Νικόλαος, Σίμω) και στο φ.48β τα ονόματα 5 αφιερωτών μεταγενέστερης εποχής (Αρσένης, Ρίζος ιερέας, Αγάπιος, Γερμανός και Ευγένιος μοναχοί).

Άλλη μία αναφορά του οικισμού, ως Μαρτινισκός, υπάρχει στην πρόθεση 39 της Μονής του Δουσίκου, του 16ου / 17ου αιώνα. Στα φ. 5Οβ-51α είναι καταχωρισμένα τα ονόματα 20 αφιερωτών, 15 ανδρών και 5 γυναικών.

Η ενοριακή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο ρυθμό της βασιλικής, κτίστηκε το 1950 και στο ναό υπάρχουν εκκλησιαστικά κειμήλια από το 1600 περίπου. Δίπλα είναι κτισμένο το επιβλητικό καμπαναριό.

Στα Ελληνικά ο επισκέπτης θα δει επίσης τους παρακάτω ναούς: του Προφήτη Ηλία, της Αγ. Βαρβάρας, του Αγ. Ιωάννη, του Αγ. Δημητρίου και του Αγ. Κωνσταντίνου.

Δασική έκταση 9.000 στρεμμάτων καλυμμένη σχεδόν ολόκληρη με έλατα, κέδρους, δρυς, πουρνάρια, δάφνες και άλλα δέντρα, δεσπόζει επιβλητικά στο φυσικό τοπίο των Ελληνικών. Ο ποταμός Πλατανιάς πηγάζει από τη θέση «Χαλβάνια» και ρέει στη βορειοανατολική πλευρά του χωριού προς Καλή Κώμη και ο ποταμός Αρέντιος στα σύνορα Ελληνικών-Πολυνερίου, δυτικά χαμηλά σμίγει με τον Αχελώο, όπου υπάρχει τοξωτή γέφυρα και το Παλαιόκαστρο. Η «Κατούνα» βόρεια των Ελληνικών, είναι ένας ιδιόκτητος βιότοπος έκτασης 4.500 στρεμμάτων. Η πηγή «Καμαρούλα» με την πετρόκτιστη παραδοσιακή βρύση βρίσκεται 300 μ. από το κέντρο του χωριού. Υπάρχει ακόμη η πηγή «Σπίτια», ενώ ο Πλάτανος Κορακονησίου» είναι μια άλλη παραδοσιακή βρύση. Από την κορυφή «Συντικάκι-Μάνινα» σε 1.400 μ. υψόμετρο μπορεί κάποιος να απολαύσει όλη τη γύρω θέα. Από την κορυφή «Μαυροβούνι» περνά ο δρόμος προς Βαλκάνο Τρικάλων. Η τοποθεσία «Σημείο» προσφέρει μοναδική θέα του ρου του Αχελώου (φαράγγι).

Το Δεκαπενταύγουστο στο κέντρο του χωριού διεξάγεται διήμερο παραδοσιακό πανηγύρι. Επίσης ανάμεσα στον Ιούλιο και τον Αύγουστο ορίζεται μία ημερομηνία για διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων του Συλλόγου Απανταχού Ελληνικιωτών, με δωρεάν διανομή φαγητού και μουσική. Υπάρχει και η Αδελφότης Ελληνικών-Καλής Κώμης που δραστηριοποιείται επίσης σε τοπικά θέματα.

 Τα ΦΕΚ Δημιουργίας της Κοινότητας Ελληνικών Ν. Καρδίτσης

Σύσταση της κοινότητας με την απόσπαση του οικισμού Ελληνικά από την κοινότητα Καλής Κώμης και τον ορισμό του ως έδρα της κοινότητας.

Ο οικισμός Ελληνικά αποσπάται από την κοινότητα και προσαρτάται στο δήμο Αργιθέας. Η κοινότητα καταργείται.

 Η διακύμανση του πληθυσμού από την απελευθέρωση έως σήμερα

ΕΤΟΣ ΑΠ/ΦΗΣ

1889

1896

1907

1920

1928

1940

1951

1961

1971

1981

1991

2001

2011

ΕΛΛΗΝΙΚΑ

430

201

235

281

180

-

430

287

251

121

109

305

142

Στις αρχικές απογραφές τα χωριά Καλή Κώμη και Ελληνικά διαφοροποιούνται στην πληθυσμιακή εξέλιξη ανάλογα με τους οικισμούς που πότε απογραφόταν στα Ελληνικά και πότε στην Καλή Κώμη.